GATO: Een geschenk met een staartje (2)

“Staartjes”

Letterlijk en figuurlijk hebben wij hier te maken met verschillende staartjes.
Aan de hand van situatie schets foto, van Kadaster, kunnen wij zien dat “GATO”, het gedeelte binnen de blauwe lijnen, aan de linker onderkant de lijn van de “trankeer” van Gato aansluit met de lijn van de “trankeer” van Rustplaats. Hier kunnen wij dus letterlijk zien dat GATO” echt een staartje heeft.

Dit kunen wij ook duidelijk zien op de kaart van Weerbata uit 1910.

Zover hebben wij aan de hand van een letterlijke tekst verklaring voor wat betreft Gato en staartje, het “staartje” verklaart.
Het figuurlijke zinsverband is uit te leggen wanneer wij “geschenk”als uitgangspunt nemen. Dan moeten wij in 1795 beginnen, 221 jaar geleden ten tijde van de grote slavenopstand aangevoerd door TULA.  Precies rond deze tijd ontstond ook feitelijk de beruchte “cultuur van fraude”op Curaçao. Tula werd, door zijn eigen volgelingen verraden voor wat “smeergeld” in de vorm van een vrijbrief.
Namen van enkele  plantage houders die destijds aan de macht waren zijn “Henriquez”, “Hoyer”, “Pietersz”, “Van der Dijs”, “Beaujon”. Dit zijn enkele namen van slavendrijvers die zich hadden verrijkt met de slavenhandel. Na de afschaffing van de slavernij, hadden de plantage houders geen rijkdom meer. De slaven waren de feitelijke rijkdom van de plantage houders, en juist dat rijkdom waren ze ook kwijt na afschaffing van de slavernij. De plantage houders begonnen op grote schaal te stropen. Eigendommen van de vrije slaven werden onteigend of gewoonweg op een ordinaire manier gestolen. Er werd te pas en te onpas van alles onderhands gekocht en verkocht. Vele akten die thans voor een notaris worden verleden, werden vroeger tot stand gebracht voor het gerecht. Het notarisambt werd op 1 mei 1869 ingevoerd. Dit was nodig juist omdat in het verleden was het de Raad van Politie en Justitie die alle functies van bestuur, politie en criminele en criminele justitie uit oefende.
Na mei 1869 ging men gewoon door met het “vervreemden” of anders gezegd diefstal van gronden, maar nu werd het mogelijk gemaakt door een samenspel van rechtsgeleerden namelijk tussen advocaten en notarissen.